«Калі кажу знаёмым, што я працую на заводзе, маментальна атрымліваю порцыю зваротнай сувязі, напоўненую стэрэатыпамі»
Мая гісторыя, звязаная з ЗАТ «АТЛАНТ», бярэ свой пачатак у лістападзе 2018 года. Мне 22 гады, за плячыма адзін з вядучых універсітэтаў краіны, на руках дыплом з запаветнай паметкай «інжынер-праграміст» і адсутнасць такога жаданага для прэтэндэнтаў на рынку працы «досьведу працы 1-3 гады».
Сказаць па шчырасці, я, напэўна, як і шмат маладых людзей, народжаныя ўжо не ў СССР, жыла стэрэатыпамі пра ўсё беларускае, як пра несучаснае, нямоднае і нявартым увагі. Такое ўяўленне тычылася амаль усіх сфер жыцця.
І вось я працую на беларускім, дзяржаўным прадпрыемстве.
За першы месяц працы на беларускім прадпрыемстве ўсе мае стэрэатыпы імгненнем развеяліся. Мне сапраўды прыемна, што палітыку прадпрыемства, стратэгію паводзін на рынках смела можна назваць прагрэсіўнай і актуальнай.
Ні разу не давялося сутыкнуцца з сітуацыяй, калі ў сілу адсутнасці вопыту, мне хто-небудзь не прыйшоў на дапамогу.
З прычыны спецыфікі працы, мне пастаянна даводзіцца ўзаемадзейнічаць і з іншымі аддзеламі і упраўленнямі. З вопыту можна смела рабіць выснову, што кожны супрацоўнік ЗАТ «АТЛАНТ» наўпрост звязаны адзін з адным. Мы ўсе робім адну вялікую справу, стараемся рабіць якасны прадукт для спажыўцоў.
І мне здаецца, у нас ва ўсіх гэта нядрэнна атрымліваецца.